Als je al langer veel aan je uiterlijk doet dan zal je dit misschien wel herkennen. De keerzijde van beauty. En dan bedoel ik niet mislukte operaties of makeupmissers.
Het is een feit dat mensen elkaar beoordelen op hun uiterlijk. Daarom vind ik het belangrijk (en jullie waarschijnlijk ook) om er goed en verzorgd uit te zien. Maar "goed en verzorgd" is voor iedereen anders. De één besteed 30 min per dag aan makeup en haar (guilty as charged) de ander draagt alleen een laagje mascara.
Doordat hier veel verschil in is kunnen mensen een verkeerd beeld van je krijgen of nog erger je niet serieus nemen. En dit laatste kan vooral voorkomen bij (oudere) mannen. Een jonge vrouw die er goed uit ziet kan natuurlijk niet ook nog intelligent zijn. Toch?
Dit is echt een heel vervelend stigma waar je tegenaan kunt lopen. Dit hebben we helaas te danken aan de mensen die alleen maar tijd besteden aan hun uiterlijk en wat minder aan hun innerlijk en intelligentie. Daar doe je helaas niets meer aan.
Nu zou ik een relaas kunnen beginnen over "altijd bij jezelf blijven" en "je goed voelen zoals je bent". Maar ik merk toch dat dit in sommige opzichten tegen je kan gaan werken. Daarom wil ik jullie meegeven: pas je aan de omgeving aan. Zeker als het gaat om belangrijke gebeurtenissen bijv. een presentatie, werk, of sollicitatie.
Hier kan ik nog wel een voorbeeld bij noemen. Toen ik net was afgestudeerd ging ik solliciteren bij een farmaceutisch bedrijf. Het werk hield in dat je vragen van klanten beantwoorde aan de telefoon en eventuele bestellingen opnam. Ik kwam daar in vol ornaat aan. In mijn opzicht gewoon goed verzorgd. Netjes mijn haar gedaan mooi makeupje op. Toen ik mijn gesprekspartners zag wist ik eigenlijk al dat ik te ver was gegaan. Tijdens het gesprek merkte ik ook dat mijn gesprekspartners mij een beetje aan het aanvallen waren. Zeer lastige vragen stellen, uitdagen, woorden in de mond leggen. Na het gesprek werd ook aangegeven dat zij mij meer een type vonden voor verkoop.
Een week later werd ik gebeld met de mededeling dat ik het niet was geworden. De reden? Ze vonden mij een beetje arrogant. (WAT?!) Daar schrok ik enorm van want dat is absoluut niet hoe ik over wil komen. Wel hebben ze mij verteld dat mijn communicatieve vaardigheden zeer goed waren. Maar vanwege mijn uitstraling/houding zou ik niet in het team passen.
Zo zie je maar dat je met alle goede bedoelingen van de wereld toch verkeerd over kan komen. Ook heb ik op mijn huidige werk de tip gekregen om in sommige gevallen er wat minder tip top uit te zien. (Ik ben altijd heel blij als dat soort dingen gewoon gezegd worden, want dan kun je er ten minste aan werken.)
Mijn tip dus "tone it down" tijdens je werk.
Ik vind het zelf nog heel lastig hier een middenweg in te vinden. Ik vind het namelijk niet alleen belangrijk om er verzorgd uit te zien. Ik vind het ook ontzettend leuk om te doen. Voor mij is het iedere ochtend een feestje om achter mijn makeup tafel te mogen zitten om te "tutten". Het is toch een soort dagelijkse hobby. Ik vind het daarom erg jammer dat ik me moet aanpassen. Meer zeg nou zelf wat is nu belangrijker, er tip top uitzien, of er gewoon goed uitzien en goed overkomen op je werk. You're choice.
Heel herkenbaar! Ik ben dan wel een flink stuk ouder dan dat jij bent maar ik heb precies hetzelfde; ik hou er van goed verzorgd(mooie makeup, goed gekleed) waar dan ook te verschijnen. Ik pas me ook niet meer aan (dus absuluut niet ' tone it down'!)ik ben wie ik ben en ik ben er blij mee:-). Toch heb ik ook gehoord dat mensen geintimideerd waren door mijn verschijning; het op en top verzorgd zijn schijnt afstand te creeren! Arrogant overkomen, ook dat heb ik gehoord. Het blijft vreemd hoor als ik dit hoor want zo ben ik absoluut niet! Ik kan je maar 1 advies geven blijf wie je bent, een mooie goed verzorgde dame, wees er trots op!
BeantwoordenVerwijderen